Heidelberg, Muzeum Aptekarstwa

To tutaj po raz pierwszy spotkałam się z ogromnymi moździerzami, których tłuczek ledwie uniosłam w obu rękach.

Wyposażenie aptek (w każdej pośrodku stał stół a po jego bokach dwa moździerze).

XVIII w.

 1812r

Aparatura do destylacji parowej z 1890r

W muzeum znajdowała się sala z gablotami,w której był rysunek danej rośliny i jej części posegregowane i opisane. Poniżej widzicie takową gablotę.

Tutaj roślina której nie potrafię zidentyfikować. Z nazwy wynika, że jest to prawdopodobnie piwonia, lecz na nią ani nie wygląda ani nie znalazłam żadnych powiązań z postacią człowieka widoczną na rysunku. Legendy i wierzenia o piwonii: (link)

Moździerz z ciekawie zamieszczonym tłuczkiem z 1730r.

Apteczki, z tego co wiem, były używane od renesansu (jeżeli nie wcześniej), do XX wieku.

Istniały apteczki domowe jak i podróżne. Ich rozkwit nastąpił w drugiej połowie XVIII wieku, a w XIX wieku były już częścią rozwijającego się przemysłu farmaceutycznego. Apteczki domowe i podróżne były kontynuacją tradycji apteczek dworskich. Gdy medyków było mało, a odległości duże, posiadanie apteczek we dworach, majątkach, a także w pałacach królewskich było sprawą wręcz egzystencjalną. 

W zależności od liczby środków leczniczych apteczki podzielono na kilka typów. W sześciobutelkowych było pięć kategorii leków: przeciwbólowe, wymiotne, przeczyszczające, pobudzające i na rany. 

Dziewięciobutelkowe zawierały dodatkowo środki wiatropędne i przeciwkonwulsyjne, zaś dwunastobutelkowe również środki uspokajające i na zatory w nosie. Od początku XVIII wieku w apteczce oprócz leków znajdowały się: łyżeczka, szpatułka, zakraplacz do leków płynnych oraz waga z odważnikami.W Europie były to najczęściej skrzyneczki w różnych kształtach z różnych gatunków drewna, często inkrustowane. Wykonywano je również ze srebra, dekorowano masą perłową, kolorową emalią.

 Apteczki podróżne miały najczęściej kształt małych walizeczek i wykonane były ze skóry. Typowa XVIII-wieczna apteczka miała kształt prostokątnej skrzyneczki o wymiarach 15 x 20 cm. Na przełomie XVIII i XIX wieku najmodniejszy był kształt cylindryczny.

Gotowe apteczki, rozprowadzane przez wyspecjalizowane firmy, stały się popularne i modne. Zaczęto nawet wydawać katalogi, aby reklamować coraz to nowsze ich modele i typy. Stworzono także listę standardowych leków, które musiała zawierać apteczka.

"Apteczka z gałką, złota na łańcuszku złotym. "
"Apteczka na kształt książki, diamentami suto sadzona."

Cytaty te pochodzą z Inwentarza prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Oznaczają one, że małe apteczki były noszone (tak  jak np. karneciki na bale w dziewiętnastym wieku, nożyczki, lusterka a nawet scyzoryki) przymocowane do paska sukni.

1640r